سرگرمی کودکان

در دسامبر 1980، «اسمیت» موفق به طراحی یک صفحه شد سایت سرگرمی و تفریحی که نه تنها برای 68000 استفاده می شد، بلکه سرعت آن بطور چشم گیری از 5 مگاهرتز به 8 مگاهرتز ارتفاع یافت. همچنین صفحه توانایی پشتیبانی یک نمایشگر 256 x 384 را نیز داشت. سرگرمی طراحی «اسمیت» تراشه های کمتری نسبت به لیزا داشت، که از نظر اقتصادی به طور چشم گیری به
صرفه تر بود. آخرین طراحی «مَک» یک صفحه برنامه ریزی شده بود که بیشترین تعداد رام کُد را نسبت به کامپیوترهای دیگر داشت. این صفحه یک رَمِ 128 کیلوبایتی، سایت سرگرمی ایرانی به شکل شانزده تایی، رَمِ 64 کیلوبایتی را توسط تراشه ها به لاجیک بُرد لحیم کرده بود. بنابراین هیچ شکافِ حافظه ای وجود نداشت. این رم قابل ارتقاء به 512 کیلوبایت نیز بود که
وسیله ای برای لحیم کردن یک رمِ 256 کیلوبایتیِ 16 تایی به تراشه های تعبیه شده در آن رَم بود.
این اکتشافات و اختراعات نظر «اسیتو جابز» را به خود جلب کرد که وی یکی از موسسان شرکت اَپِل بود. با فهمیدن اینکه شرکت مکینتاش نسبت به لیزا پرفروش تر بود، او شروع به دقت و توجه به این پروژه را شروع کرد. سرانجام در سال 1981 «راسکین» به دلیل مشکلات و ناسازگاری هایی که با حرفه اش داشت، این کار را ترک گفت. علاوه بر این گفته می شود که طراحی های مکینتاش بیشتر به نظریه های «جابز» نزدیک است تا
نظریه های «راسکین». بعد از شنیدن این خبر که سایت سرگرمی و عکس فن آوریِ GUI در Xerax.PARC در حال توسعه است، «جابز» برنامه ای برای بازدید Xeron.Alta در نظر گرفت. گذشته از این «جابز» پُست و مقامِ طرحِ صنعتی را به «هارتموت راسینگر» برای کار در مکینتاش اعطا کرد. با اینکه برای «مکس» دیر شده بود، اما سرانجام در اواخر دهه 80 کامپیوترهای «اَپِل» به بهره برداری رسیدند. با اینکه مدیریت «جابز» در پروژه مکینتاش عمر کوتاهی داشت، اما جابز در سال 1985 از «اَپِل« اخراج شد و به یک شرکت کامپیوتری دیگری روی آورد و در آنجا استخدام شد و تا سال 1997 به سرگرمی کودکان «اَپل» بازنگشت. CED «جان اِسکولی» قیمت این محصول را از 995/1 دلار به 495/2 دلار افزایش داد و یک رقابت فروش بزرگی را باعث شد.

اما سوالی وجود دارد که قبل از بررسی Mac و یا سیستم های عامل در حال اجرا باید به آن پاسخ داده شود: چگونه این دوگانگی امکان پذیر است؟ ویندوز و Mac OSX از راههای مختلفی به منابع سخت افزار راه می یابند، بنابراین شیوه معلوم و مشخصی برای اجرای Mac بر روی یک کامپیوتر شخصی وجود ندارد. شما نمی توانید هارد درایو را فرمت کرده و ویندوز را بر روی آن نصب کنید. تجزیه گرهایی وجود دارد که این کار را میسر می سازد و به Intel-based Mac این امکان را می دهد که به عنوان میزبانی برای Mac OSX و Windows عمل کند و توسط برنامه های کاربردی بیشتری پیگیری
می شود. این ماه، Apple، محصول خود به نام Boot camp را به روز کرده در حالی که شرکتی کوچک به نام Parallels، آخرین نسخه ویندوز خود را روانه بازار کرده است ... .
PD برای مردمی که به صورت گهگاه از سیستم عامل دیگری استفاده می کنند، بسیار مناسب می باشد. فایده دستیابی سریع به سیستم عامل مهمان از طریق اجرای ساده شده و پشتیبانی سخت افزاری محدود به تعادل می رسد. اگر شما یک طراح بازی های کامپیوتری هستید، PD وسیله ای برای استفاده شما نیست، بلکه این وسیله برای دست یافتن به بسته پیش نویس حسابداری که شما بعد از گذشت سال ها هنوز از آن استفاده می کنید، مناسب می باشد.
نباید تصور کرد که PD ابزاری بی استفاده است – وجود سیستم های عامل چندگانه، به منظور اجرای هم زمان در کنار یکدیگر، شاهکار تکنولوژیکی عظیمی را به وجود آورده است و نرم افزار Parallel هم بسیار مبتکرانه و هم ارزان می باشد. PD با قرار گرفتن در بین سیستم های عامل مهمان، Mac OSX و سخت افزار، که در حال اجرا می باشند، کنترل امور را به دست می گیرد.
سیستم عامل میزبان فقط عملیات خود را می پذیرد؛ سیستم عامل های مهمان، هریک فرض می کنند که برنامه در حال اجرا می باشند. PD به مانند جادوگری است که در پشت پرده تمامی این امور را به طور یکپارچه انجام می دهد.